catarrh
US /kəˈtɑːr/
UK /kəˈtɑːr/
1.
catarre, slijmvliesontsteking
inflammation of the mucous membrane, especially of the respiratory tract, with excessive secretion of mucus.
:
•
He suffered from chronic catarrh, which made breathing difficult.
Hij leed aan chronische catarre, wat ademhalen moeilijk maakte.
•
The doctor diagnosed her with mild nasal catarrh.
De dokter diagnosticeerde haar met milde neuscatarre.