butte
US /bjuːt/
UK /bjuːt/
1.
butte, tafelberg
an isolated hill or mountain with steep sides and a flat top (similar to a mesa but smaller)
:
•
The lone butte stood prominently on the vast plain.
De eenzame butte stond prominent op de uitgestrekte vlakte.
•
We hiked to the top of the butte for a panoramic view.
We wandelden naar de top van de butte voor een panoramisch uitzicht.