bungled
US /ˈbʌŋ.ɡəld/
UK /ˈbʌŋ.ɡəld/
1.
verknoeid, verprutst
carried out a task clumsily or incompetently
:
•
The police bungled the investigation, allowing the suspect to escape.
De politie verknoeide het onderzoek, waardoor de verdachte kon ontsnappen.
•
He bungled the simple task of setting up the projector.
Hij verknoeide de simpele taak om de projector in te stellen.
1.
verknoeid, verprutst
poorly or incompetently done; botched
:
•
The whole project was a bungled attempt from the start.
Het hele project was vanaf het begin een verknoeide poging.
•
It was a bungled job, and everyone knew it.
Het was een verknoeide klus, en iedereen wist het.