apprentice
US /əˈpren.t̬ɪs/
UK /əˈpren.t̬ɪs/
1.
leerling, stagiair
a person who is learning a trade from a skilled employer, having agreed to work for a fixed period at low wages
:
•
She started her career as an apprentice carpenter.
Ze begon haar carrière als leerling-timmerman.
•
The young apprentice eagerly absorbed every lesson from his master.
De jonge leerling nam gretig elke les van zijn meester in zich op.
1.
in de leer doen, opleiden
to employ someone as an apprentice
:
•
The company decided to apprentice several young people in the skilled trades.
Het bedrijf besloot verschillende jongeren in de leer te nemen in de ambachten.
•
He was apprenticed to a master craftsman at a young age.
Hij werd op jonge leeftijd in de leer gedaan bij een meestervakman.