compound

US /ˈkɑːm.paʊnd/
UK /ˈkɑːm.paʊnd/
"compound" picture
1.

bileşik, karışım

a thing that is composed of two or more separate elements; a mixture.

:
•
Water is a chemical compound of hydrogen and oxygen.
Su, hidrojen ve oksijenin kimyasal bir bileşiğidir.
•
The new drug is a compound of several natural ingredients.
Yeni ilaç, birkaç doğal bileşenin bir bileşiğidir.
:
mixtureblendcombinationamalgamfusion
2.

yerleşke, site

a group of buildings enclosed by a barrier.

:
•
The military base was a heavily guarded compound.
Askeri üs, ağır korunan bir yerleşkeydi.
•
They lived in a walled compound for security.
Güvenlik için duvarlarla çevrili bir yerleşkede yaşıyorlardı.
:
enclosurecomplexprecinctgroundsarea
1.

artırmak, kötüleştirmek

make (something bad) worse; intensify the negative aspects of.

:
•
His silence only served to compound her anxiety.
Sessizliği sadece endişesini artırdı.
•
The company's financial problems were compounded by the economic downturn.
Şirketin mali sorunları ekonomik gerileme ile katlandı.
:
aggravateexacerbateintensifyworsenmagnify
2.

bileşik hesaplamak, biriktirmek

add to (an interest, debt, or problem) by accumulating it.

:
•
Interest is compounded annually.
Faiz yıllık olarak bileşik hesaplanır.
•
His debts continued to compound over time.
Borçları zamanla birikmeye devam etti.
:
accumulateamasscollectpile upaccrue
1.

bileşik, karmaşık

made up of two or more existing parts or elements.

:
•
A compound sentence contains two or more independent clauses.
Bileşik bir cümle iki veya daha fazla bağımsız cümlecik içerir.
•
The word 'blackboard' is a compound word.
'Blackboard' kelimesi bileşik bir kelimedir.
:
compositecomplexhybridblendedmixed
:
compound eyecompound nouncompound fractureorganic compound