grave
US /ɡreɪv/
UK /ɡreɪv/
1.
graf
a place of burial for a dead body, typically a hole dug in the ground and marked by a stone or mound
:
•
They visited their grandmother's grave.
Ze bezochten het graf van hun grootmoeder.
•
The old cemetery was full of ancient graves.
De oude begraafplaats stond vol met oude graven.
1.
ernstig, plechtig
serious or solemn in manner or appearance; sober
:
•
The doctor's face was grave as he delivered the news.
Het gezicht van de dokter was ernstig toen hij het nieuws bracht.
•
She had a grave expression on her face.
Ze had een ernstige uitdrukking op haar gezicht.
1.
graveren, snijden
to engrave or carve (an inscription or design) on a surface
:
•
The artist will grave the intricate design onto the metal plate.
De kunstenaar zal het ingewikkelde ontwerp op de metalen plaat graveren.
•
Ancient civilizations used to grave their stories on stone tablets.
Oude beschavingen graveerden hun verhalen op stenen tabletten.