shy

US /ʃaɪ/
UK /ʃaɪ/
"shy" picture
1.

ขี้อาย, อาย

nervous or timid in the company of other people.

:
•
She was too shy to ask him to dance.
เธอขี้อายเกินกว่าจะชวนเขาเต้นรำ
•
He's a very shy child.
เขาเป็นเด็กที่ขี้อายมาก
:
timidreservedintrovertedbashfuldiffident
:
confidentoutgoingboldextrovertedgregarious
2.

ขี้กลัว, ระมัดระวัง

easily startled; wary.

:
•
The deer was very shy and ran away at the slightest noise.
กวางนั้นขี้กลัวมากและวิ่งหนีไปเมื่อได้ยินเสียงเพียงเล็กน้อย
•
Wild animals are often shy of humans.
สัตว์ป่ามักจะขี้กลัวมนุษย์
:
warycautiousapprehensiveskittishtimorous
:
boldbravedaring
1.

ขว้าง, โยน

to throw (something) with a sudden, swift movement.

:
•
He shied a stone at the dog.
เขาขว้างก้อนหินใส่สุนัข
•
She shied the ball into the net.
เธอขว้างลูกบอลเข้าตาข่าย
:
throwflinghurltosscast
2.

ตกใจ, ผงะ

(of a horse) start suddenly aside from an object or noise due to nervousness.

:
•
The horse shied at the sudden movement.
ม้าตกใจกับการเคลื่อนไหวที่กะทันหัน
•
The young colt would often shy at shadows.
ลูกม้าหนุ่มมักจะตกใจกับเงา
:
startleflinchrecoilbalkfrighten
1.

การผงะ, การตกใจ

a sudden movement aside, especially by a horse.

:
•
The horse made a sudden shy and nearly unseated its rider.
ม้าผงะอย่างกะทันหันและเกือบทำให้คนขี่ตก
•
A sudden shy from the dog made the cat jump.
การผงะอย่างกะทันหันของสุนัขทำให้แมวกระโดด
:
startflinchrecoiljumpfright
:
fight shy of