leave behind
US /liːv bɪˈhaɪnd/
UK /liːv bɪˈhaɪnd/
1.
2.
ทิ้งไว้, เหลือไว้
to cause something to remain after one's departure or death
:
•
The war left behind a legacy of destruction.
สงครามทิ้งไว้ซึ่งมรดกแห่งการทำลายล้าง
•
His research left behind a significant impact on the scientific community.
งานวิจัยของเขาทิ้งไว้ซึ่งผลกระทบสำคัญต่อชุมชนวิทยาศาสตร์
3.
ทิ้งห่าง, แซงหน้า
to surpass or outpace someone or something
:
•
The new technology will quickly leave behind older methods.
เทคโนโลยีใหม่จะทิ้งห่างวิธีการเก่าๆ อย่างรวดเร็ว
•
She trained hard to leave behind her competitors in the race.
เธอฝึกฝนอย่างหนักเพื่อทิ้งห่างคู่แข่งในการแข่งขัน