clap
US /klæp/
UK /klæp/
1.
ปรบมือ, ตบมือ
strike the palms of (one's hands) together repeatedly, typically in order to applaud someone or something
:
•
The audience began to clap loudly after the performance.
ผู้ชมเริ่มปรบมือเสียงดังหลังจากการแสดง
•
She would often clap her hands to get the children's attention.
เธอมักจะปรบมือเพื่อดึงดูดความสนใจของเด็กๆ
2.
ปิดเสียงดัง, วางอย่างรวดเร็ว
put (something) in a specified place quickly and with a sharp sound
:
•
He clapped the book shut.
เขาปิดหนังสือเสียงดัง
•
She clapped a hand over her mouth.
เธอเอามือปิดปาก
1.
2.
การปรบมือ, เสียงตบมือ
an act of striking the palms of the hands together
:
•
He gave a single clap to signal the start of the game.
เขาปรบมือครั้งเดียวเพื่อเป็นสัญญาณเริ่มเกม
•
The performance ended with a round of enthusiastic claps.
การแสดงจบลงด้วยเสียงปรบมืออย่างกระตือรือร้น