blind

US /blaɪnd/
UK /blaɪnd/
"blind" picture
1.

ตาบอด

unable to see because of injury, disease, or a congenital condition

:
•
She has been blind since birth.
เธอตาบอดมาตั้งแต่เกิด
•
He went blind in his old age.
เขาตาบอดเมื่อแก่ชรา
:
sighted
2.

ไม่รับรู้, ไม่เข้าใจ

not able to understand or accept something

:
•
He is blind to his own faults.
เขาไม่รับรู้ถึงข้อผิดพลาดของตัวเอง
•
Love is blind.
ความรักทำให้ตาบอด
:
ignorantunawareobliviousinsensibleheedless
1.

ทำให้ตาบอด, ทำให้ตาพร่า

cause (someone) to be unable to see, permanently or temporarily

:
•
The bright lights blinded him for a moment.
แสงจ้าทำให้เขาตาพร่าไปชั่วขณะ
•
The accident left him partially blind.
อุบัติเหตุทำให้เขาตาบอดบางส่วน
:
dazzleglareobscuredim
2.

ทำให้มองไม่เห็น, ทำให้เข้าใจผิด

deprive (someone) of understanding, judgment, or perception

:
•
His ambition blinded him to the risks.
ความทะเยอทะยานทำให้เขามองไม่เห็นความเสี่ยง
•
Prejudice can blind people to the truth.
อคติสามารถทำให้คนมองไม่เห็นความจริงได้
:
misleaddeceivedeludemisguideconfuse
1.

มู่ลี่, ผ้าม่าน

a screen or cover for a window, especially one made of slats that can be adjusted to let in or shut out light

:
•
Please pull down the blinds to block the sun.
กรุณาดึงมู่ลี่ลงเพื่อบังแดด
•
The room was dark with the blinds drawn.
ห้องมืดสนิทเมื่อดึงมู่ลี่ลง
:
shuttercurtainshadescreen
:
blindnessthe blind leading the blindblind dateblind snakeblind testsnow-blindnessblind drunk