possessive
US /pəˈzes.ɪv/
UK /pəˈzes.ɪv/
1.
bezitterig, bezitsdrang
demanding someone's total attention and love
:
•
He became very possessive of his girlfriend.
Hij werd erg bezitterig over zijn vriendin.
•
Her possessive nature made their relationship difficult.
Haar bezitterige aard maakte hun relatie moeilijk.
2.
bezittelijk, genitief
relating to the case of nouns, pronouns, and adjectives that expresses possession or close association
:
•
In English, 'my' and 'your' are possessive adjectives.
In het Engels zijn 'my' en 'your' bezittelijke voornaamwoorden.
•
The apostrophe 's' is used to form the possessive case of nouns.
De apostrof 's' wordt gebruikt om de bezittelijke vorm van zelfstandige naamwoorden te vormen.
1.
bezittelijk voornaamwoord, genitief
a word or form expressing possession
:
•
The word 'mine' is a possessive.
Het woord 'mine' is een bezittelijk voornaamwoord.
•
English has both possessives for nouns (e.g., 'John's car') and pronouns (e.g., 'hers').
Het Engels heeft zowel bezittelijke vormen voor zelfstandige naamwoorden (bijv. 'Johns auto') als voornaamwoorden (bijv. 'haar').