passive
US /ˈpæs.ɪv/
UK /ˈpæs.ɪv/
1.
passief, lijdzaam
accepting or allowing what happens or what others do, without active response or resistance.
:
•
He remained passive during the discussion, offering no opinions.
Hij bleef passief tijdens de discussie en gaf geen meningen.
•
The company took a passive approach to market changes.
Het bedrijf nam een passieve benadering van marktveranderingen.
2.
passief
(of a verb or a sentence) in which the subject of the verb is the person or thing acted on rather than the person or thing performing the action.
:
•
The sentence 'The ball was hit by the boy' is in the passive voice.
De zin 'De bal werd geraakt door de jongen' staat in de passieve vorm.
•
Many academic papers prefer the passive voice for objectivity.
Veel academische papers geven de voorkeur aan de passieve stem voor objectiviteit.