mantle
US /ˈmæn.təl/
UK /ˈmæn.təl/
1.
mantel, cape
a loose sleeveless cloak or shawl, worn especially by women over dresses
:
•
She wrapped herself in a warm wool mantle.
Ze wikkelde zich in een warme wollen mantel.
•
The queen wore a ceremonial mantle during the coronation.
De koningin droeg een ceremoniële mantel tijdens de kroning.
2.
verantwoordelijkheid, rol
an important role or responsibility that passes from one person to another
:
•
He took on the mantle of leadership after his predecessor retired.
Hij nam de mantel van leiderschap op zich nadat zijn voorganger met pensioen ging.
•
The young scientist inherited the mantle of his mentor's groundbreaking research.
De jonge wetenschapper erfde de mantel van het baanbrekende onderzoek van zijn mentor.
3.
mantel, aardmantel
the part of the Earth's interior between the crust and the outer core
:
•
The Earth's mantle is mostly solid rock.
De mantel van de aarde bestaat voornamelijk uit vast gesteente.
•
Convection currents in the mantle drive plate tectonics.
Convectiestromen in de mantel drijven de platentektoniek aan.
4.
schoorsteenmantel, mantel
a fireplace surround, including the shelf above it
:
•
She placed the antique clock on the fireplace mantle.
Ze plaatste de antieke klok op de schoorsteenmantel.
•
The mantle was decorated with festive garlands.
De schoorsteenmantel was versierd met feestelijke slingers.
1.
bedekken, omhullen
to cover or envelop (something) with or as if with a mantle
:
•
A thick fog mantled the entire city.
Een dichte mist hulde de hele stad.
•
Snow mantled the trees and rooftops, creating a picturesque scene.
Sneeuw bedekte de bomen en daken, wat een schilderachtig tafereel creëerde.