horn

US /hɔːrn/
UK /hɔːrn/
"horn" picture
1.

hoorn

a hard, pointed, often curved part that grows on the head of some animals, such as cattle, sheep, and goats

:
•
The bull lowered its head and charged, its sharp horns aimed at the matador.
De stier liet zijn kop zakken en viel aan, zijn scherpe hoorns gericht op de matador.
•
Many animals use their horns for defense or in mating rituals.
Veel dieren gebruiken hun hoorns ter verdediging of bij paringsrituelen.
:
antlertusk
2.

claxon, hoorn

a device on a vehicle that makes a loud noise as a warning

:
•
He honked the car horn to get her attention.
Hij toeterde met de autohoorn om haar aandacht te trekken.
•
The ship's horn blared through the fog.
De scheepshoorn loeide door de mist.
:
hooterbuzzersiren
3.

hoorn

a brass musical instrument, especially a French horn

:
•
She played a beautiful melody on the French horn.
Ze speelde een prachtige melodie op de Franse hoorn.
•
The orchestra's brass section includes trumpets, trombones, and horns.
De kopersectie van het orkest omvat trompetten, trombones en hoorns.
:
French hornbrass instrument
1.

toeteren, claxonneren

to sound a horn, especially a vehicle's horn

:
•
He had to horn loudly to avoid hitting the deer.
Hij moest luid toeteren om de hert niet te raken.
•
Don't horn at pedestrians; it's rude.
Niet toeteren naar voetgangers; dat is onbeleefd.
:
honktootblare
:
hornedhorned owlhorned viperhorned toadhorn flyon the horns of a dilemmaFrench horn