canon
US /ˈkæn.ən/
UK /ˈkæn.ən/
1.
canon, regel, principe, criterium
a general law, rule, principle, or criterion by which something is judged
:
•
The decision was made according to the established canon of the organization.
De beslissing werd genomen volgens de vastgestelde canon van de organisatie.
•
He adheres strictly to the canons of good taste.
Hij houdt zich strikt aan de canons van goede smaak.
2.
canon, verzameling heilige boeken, lijst van heilige boeken
a collection or list of sacred books accepted as genuine
:
•
The biblical canon includes the Old and New Testaments.
De bijbelse canon omvat het Oude en Nieuwe Testament.
•
Scholars debate the inclusion of certain texts in the literary canon.
Geleerden debatteren over de opname van bepaalde teksten in de literaire canon.
3.
canon, verzameld werk
the works of a writer that are accepted as authentic
:
•
Shakespeare's canon includes 37 plays.
Shakespeares canon omvat 37 toneelstukken.
•
Many literary critics study the author's entire canon.
Veel literaire critici bestuderen de hele canon van de auteur.
4.
canon, meerstemmig muziekstuk
a piece of music in which a melody is imitated by one or more parts at different intervals
:
•
Pachelbel's Canon in D is a very famous classical piece.
Pachelbel's Canon in D is een zeer beroemd klassiek stuk.
•
The choir sang a beautiful canon.
Het koor zong een prachtige canon.