tourniquet
US /ˈtɝː.nɪ.kɪt/
UK /ˈtɝː.nɪ.kɪt/
1.
สายรัดห้ามเลือด
a device for stopping the flow of blood through a vein or artery, typically applied with a cord or tight bandage and twisted using a stick.
:
•
The paramedic applied a tourniquet to the injured leg.
เจ้าหน้าที่พยาบาลใช้สายรัดห้ามเลือดกับขาที่บาดเจ็บ
•
Always use a tourniquet as a last resort for severe bleeding.
ควรใช้สายรัดห้ามเลือดเป็นทางเลือกสุดท้ายสำหรับการตกเลือดอย่างรุนแรงเสมอ
1.
รัดห้ามเลือด
to apply a tourniquet to (a limb or artery).
:
•
The medic had to tourniquet the soldier's arm to prevent further blood loss.
แพทย์ต้องรัดห้ามเลือดที่แขนของทหารเพื่อป้องกันการเสียเลือดเพิ่ม
•
It's crucial to know how to properly tourniquet a limb in an emergency.
สิ่งสำคัญคือต้องรู้วิธีรัดห้ามเลือดที่แขนขาอย่างถูกต้องในกรณีฉุกเฉิน