riff
US /rɪf/
UK /rɪf/
1.
ท่อนซ้ำ, ริฟฟ์
a short repeated phrase in popular music or jazz, typically one that is improvised
:
•
The guitarist played a catchy riff throughout the song.
มือกีตาร์เล่นท่อนซ้ำที่ติดหูตลอดทั้งเพลง
•
That jazz band is known for its complex saxophone riffs.
วงดนตรีแจ๊สวงนั้นเป็นที่รู้จักจากท่อนซ้ำแซกโซโฟนที่ซับซ้อน
2.
การพูดนอกเรื่อง, มุกตลก
a remark or a series of remarks, especially one that is a digression or a humorous improvisation
:
•
He went off on a long riff about the history of rock and roll.
เขาพูดนอกเรื่องยาวนานเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของร็อกแอนด์โรล
•
The comedian's opening riff got a huge laugh from the audience.
มุกตลกเปิดตัวของนักแสดงตลกทำให้ผู้ชมหัวเราะลั่น
1.
เล่นท่อนซ้ำ, พูดนอกเรื่อง
perform a riff
:
•
She loves to riff on old blues tunes.
เธอชอบเล่นท่อนซ้ำบนเพลงบลูส์เก่าๆ
•
The speaker began to riff on the current political climate.
ผู้พูดเริ่มพูดนอกเรื่องเกี่ยวกับสถานการณ์ทางการเมืองปัจจุบัน