resistance
US /rɪˈzɪs.təns/
UK /rɪˈzɪs.təns/
1.
การต่อต้าน, การขัดขืน
the act of fighting against something or someone
:
•
The local population offered strong resistance to the invading army.
ประชากรท้องถิ่นได้แสดงการต่อต้านอย่างแข็งขันต่อกองทัพผู้รุกราน
•
He met with some resistance when he tried to introduce new policies.
เขาพบกับการต่อต้านบางอย่างเมื่อเขาพยายามนำนโยบายใหม่ๆ มาใช้
2.
ความทนทาน, การดื้อยา
the ability not to be affected by something, especially adversely
:
•
The new material has high resistance to heat.
วัสดุใหม่มีความทนทานต่อความร้อนสูง
•
Some bacteria have developed resistance to antibiotics.
แบคทีเรียบางชนิดได้พัฒนาการดื้อยาปฏิชีวนะ
3.
ความต้านทาน
the property of an electrical conductor by which it opposes the flow of an electric current, resulting in the generation of heat or other dissipation of energy
:
•
The circuit has a high resistance.
วงจรมีความต้านทานสูง
•
Ohm's Law relates voltage, current, and resistance.
กฎของโอห์มเชื่อมโยงแรงดันไฟฟ้า กระแสไฟฟ้า และความต้านทาน