rein

US /reɪn/
UK /reɪn/
"rein" picture
1.

บังเหียน

a long, narrow strap attached to a bridle, used to guide or check a horse

:
•
He pulled on the reins to slow down the horse.
เขาดึงบังเหียนเพื่อชะลอความเร็วของม้า
•
The rider held the reins firmly.
ผู้ขี่จับบังเหียนไว้อย่างมั่นคง
:
bridletackharness
2.

การควบคุม, อำนาจ

the power to direct and control; control

:
•
The new manager took the reins of the department.
ผู้จัดการคนใหม่เข้าควบคุมบังเหียนของแผนก
•
She has full rein over the project.
เธอมีอำนาจควบคุมโครงการอย่างเต็มที่
:
controlauthoritypowercommandmastery
1.

บังเหียน, ควบคุม

to direct or check a horse by pulling on its reins

:
•
He reined in the horse just before it bolted.
เขาดึงบังเหียนม้าไว้ก่อนที่มันจะวิ่งหนี
•
The rider carefully reined the stallion.
ผู้ขี่บังเหียนม้าตัวผู้ด้วยความระมัดระวัง
:
controlcurbcheckrestraingovern
2.

ควบคุม, จำกัด

to control or limit something

:
•
The government tried to rein in spending.
รัฐบาลพยายามควบคุมการใช้จ่าย
•
She needs to rein in her temper.
เธอต้องควบคุมอารมณ์ของเธอ
:
curbrestrainlimitcontrolcheck
:
hold the reinsfree rein