muzzle

US /ˈmʌz.əl/
UK /ˈmʌz.əl/
"muzzle" picture
1.

ปาก, จมูกสัตว์

the projecting part of the face, including the nose and mouth, of an animal such as a dog or horse

:
•
The dog licked my hand with its wet muzzle.
สุนัขเลียมือฉันด้วยปากที่เปียกชื้น
•
The horse's muzzle twitched as it grazed.
ปากของม้ากระตุกขณะที่มันเล็มหญ้า
:
snoutnosemouth
2.

ตะกร้อครอบปาก

a device, usually a strap or cage, fitted over an animal's snout to prevent it from biting or eating

:
•
The dog had to wear a muzzle at the vet's office.
สุนัขต้องสวมตะกร้อครอบปากที่คลินิกสัตวแพทย์
•
A police dog often wears a muzzle when on duty.
สุนัขตำรวจมักจะสวมตะกร้อครอบปากเมื่อปฏิบัติหน้าที่
:
gagrestraint
3.

ปากกระบอกปืน

the open end of a firearm, where the bullet emerges

:
•
He looked down the muzzle of the rifle.
เขามองลงไปที่ปากกระบอกปืนของปืนไรเฟิล
•
Smoke billowed from the muzzle after the shot.
ควันพวยพุ่งออกมาจากปากกระบอกปืนหลังจากการยิง
:
barrelboreopening
1.

ใส่ตะกร้อครอบปาก

to put a muzzle on (an animal)

:
•
The vet had to muzzle the aggressive dog before examining it.
สัตวแพทย์ต้องใส่ตะกร้อครอบปากสุนัขที่ดุก่อนตรวจ
•
It's important to know how to properly muzzle a dog for safety.
สิ่งสำคัญคือต้องรู้วิธีใส่ตะกร้อครอบปากสุนัขอย่างถูกต้องเพื่อความปลอดภัย
:
gagrestrain
2.

ปิดปาก, ห้ามพูด

to prevent (a person or group) from expressing their opinions freely

:
•
The government tried to muzzle the press.
รัฐบาลพยายามปิดปากสื่อ
•
They were effectively muzzled by the new regulations.
พวกเขาถูกปิดปากอย่างมีประสิทธิภาพด้วยกฎระเบียบใหม่
:
silencegagsuppresscensorrestrain