resistance
US /rɪˈzɪs.təns/
UK /rɪˈzɪs.təns/
1.
weerstand, verzet
the act of fighting against something or someone
:
•
The local population offered strong resistance to the invading army.
De lokale bevolking bood sterke weerstand tegen het binnenvallende leger.
•
He met with some resistance when he tried to introduce new policies.
Hij stuitte op enige weerstand toen hij nieuwe beleidsregels probeerde in te voeren.
2.
resistentie, weerstandsvermogen
the ability not to be affected by something, especially adversely
:
•
The new material has high resistance to heat.
Het nieuwe materiaal heeft een hoge weerstand tegen hitte.
•
Some bacteria have developed resistance to antibiotics.
Sommige bacteriën hebben resistentie tegen antibiotica ontwikkeld.
3.
weerstand
the property of an electrical conductor by which it opposes the flow of an electric current, resulting in the generation of heat or other dissipation of energy
:
•
The circuit has a high resistance.
Het circuit heeft een hoge weerstand.
•
Ohm's Law relates voltage, current, and resistance.
De wet van Ohm relateert spanning, stroom en weerstand.