trance
US /træns/
UK /træns/
1.
ภวังค์, อาการเคลิบเคลิ้ม
a half-conscious state characterized by an absence of response to external stimuli, typically as induced by hypnosis or entered by a medium.
:
•
She was in a deep trance, unresponsive to my calls.
เธออยู่ในภวังค์ลึก ไม่ตอบสนองต่อเสียงเรียกของฉัน
•
The shaman entered a trance to communicate with spirits.
หมอผีเข้าสู่ภวังค์เพื่อสื่อสารกับวิญญาณ
2.
ความสุขสุดยอด, ความเคลิบเคลิ้ม, ความปิติยินดี
a state of delight or ecstasy.
:
•
She was in a trance of happiness after hearing the good news.
เธออยู่ในภวังค์แห่งความสุขหลังจากได้ยินข่าวดี
•
The music put him in a blissful trance.
ดนตรีทำให้เขาอยู่ในภวังค์แห่งความสุข