fascia
US /ˈfæʃ.ə/
UK /ˈfæʃ.ə/
1.
พังผืด, เนื้อเยื่อเกี่ยวพัน
a band or sheet of connective tissue, primarily collagen, beneath the skin that attaches, encloses, and separates muscles and other internal organs
:
•
The surgeon carefully cut through the fascia to reach the muscle.
ศัลยแพทย์ผ่าตัดผ่านพังผืดอย่างระมัดระวังเพื่อเข้าถึงกล้ามเนื้อ
•
Myofascial release therapy targets tight areas in the fascia.
การบำบัดด้วยการคลายกล้ามเนื้อและพังผืดมุ่งเป้าไปที่บริเวณที่ตึงในพังผืด
2.
เชิงชาย, แผ่นปิดชายคา
a flat board or other surface covering the ends of rafters or other fittings, typically under a roof
:
•
The painter carefully applied a fresh coat of paint to the wooden fascia.
จิตรกรทาสีใหม่บนเชิงชายไม้
•
Damaged fascia boards can lead to water damage in the roof structure.
เชิงชายที่เสียหายอาจนำไปสู่ความเสียหายจากน้ำในโครงสร้างหลังคา