curse
US /kɝːs/
UK /kɝːs/
1.
คำสาป, การสาปแช่ง
a solemn utterance invoking divine wrath on a person or thing
:
•
The witch put a curse on the prince.
แม่มดสาปแช่งเจ้าชาย
•
He believed his bad luck was due to a family curse.
เขาเชื่อว่าโชคร้ายของเขาเกิดจากคำสาปของครอบครัว
2.
คำหยาบ, คำสบถ
an offensive word or phrase used to express anger or annoyance
:
•
He let out a string of curses after hitting his thumb with the hammer.
เขาพ่นคำหยาบออกมาเป็นชุดหลังจากที่เอานิ้วโป้งไปโดนค้อน
•
Please don't use such strong curses in front of the children.
โปรดอย่าใช้คำหยาบรุนแรงเช่นนั้นต่อหน้าเด็กๆ
1.
2.
สาปแช่ง, ทำให้เกิดความเสียหาย
to cause great harm or misfortune to
:
•
The drought cursed the land, leading to widespread famine.
ความแห้งแล้งสาปแช่งแผ่นดิน นำไปสู่ความอดอยากอย่างกว้างขวาง
•
He felt cursed by his constant bad luck.
เขารู้สึกเหมือนถูกสาปแช่งจากโชคร้ายที่เกิดขึ้นตลอดเวลา