bond
US /bɑːnd/
UK /bɑːnd/
1.
2.
ความผูกพัน, ความสัมพันธ์
a close connection joining two or more people or groups
:
•
There was a strong bond between the siblings.
มีความผูกพันที่แน่นแฟ้นระหว่างพี่น้อง
•
Their shared experiences created an unbreakable bond.
ประสบการณ์ร่วมกันของพวกเขาสร้างความผูกพันที่ไม่มีวันแตกหัก
3.
พันธบัตร, หุ้นกู้
a certificate of debt issued by a government or company, promising to pay back the borrowed money at a fixed interest rate on a specified date
:
•
She invested in government bonds.
เธอลงทุนในพันธบัตรรัฐบาล
•
The company issued new corporate bonds.
บริษัทออกหุ้นกู้ใหม่
1.
ยึดติด, ผูกพัน
to join or be joined securely to something else, especially by means of an adhesive substance, or by physical or chemical forces
:
•
The glue will bond the two pieces of wood together.
กาวจะยึดติดไม้สองชิ้นเข้าด้วยกัน
•
These atoms bond to form a molecule.
อะตอมเหล่านี้รวมตัวกันเพื่อสร้างโมเลกุล
2.
ผูกพัน, สร้างความสัมพันธ์
to develop a close relationship with someone
:
•
Parents often bond with their babies immediately after birth.
พ่อแม่มักจะผูกพันกับลูกน้อยทันทีหลังคลอด
•
The team members quickly bonded during the retreat.
สมาชิกในทีมผูกพันกันอย่างรวดเร็วระหว่างการพักผ่อน