absolutism
US /ˈæb.sə.luː.t̬ɪ.zəm/
UK /ˈæb.sə.luː.t̬ɪ.zəm/
1.
คตินิยมสัมบูรณ์, ความเชื่อในหลักการสัมบูรณ์
the acceptance of or belief in absolute principles in political, philosophical, ethical, or theological matters.
:
•
The philosopher argued against moral absolutism, advocating for a more nuanced ethical framework.
นักปรัชญาโต้แย้งต่อต้านคตินิยมสัมบูรณ์ทางศีลธรรม โดยสนับสนุนกรอบจริยธรรมที่ละเอียดอ่อนยิ่งขึ้น
•
The debate centered on the tension between cultural relativism and universal absolutism.
การถกเถียงมุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่างสัมพัทธนิยมทางวัฒนธรรมและคตินิยมสัมบูรณ์สากล
2.
ระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์, อำนาจเบ็ดเสร็จ
the principle of complete and unrestricted power in government.
:
•
The king's reign was characterized by political absolutism, with no checks on his authority.
การปกครองของกษัตริย์โดดเด่นด้วยระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ทางการเมือง โดยไม่มีการตรวจสอบอำนาจของพระองค์
•
Many historical empires were built on the foundation of absolutism.
อาณาจักรทางประวัติศาสตร์หลายแห่งถูกสร้างขึ้นบนรากฐานของระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์