bond
US /bɑːnd/
UK /bɑːnd/
1.
2.
więź, relacja
a close connection joining two or more people or groups
:
•
There was a strong bond between the siblings.
Istniała silna więź między rodzeństwem.
•
Their shared experiences created an unbreakable bond.
Ich wspólne doświadczenia stworzyły nierozerwalną więź.
3.
obligacja, bon
a certificate of debt issued by a government or company, promising to pay back the borrowed money at a fixed interest rate on a specified date
:
•
She invested in government bonds.
Zainwestowała w obligacje rządowe.
•
The company issued new corporate bonds.
Firma wyemitowała nowe obligacje korporacyjne.
1.
wiązać, łączyć
to join or be joined securely to something else, especially by means of an adhesive substance, or by physical or chemical forces
:
•
The glue will bond the two pieces of wood together.
Klej połączy dwa kawałki drewna.
•
These atoms bond to form a molecule.
Te atomy łączą się, tworząc cząsteczkę.
2.
nawiązywać więź, zaprzyjaźniać się
to develop a close relationship with someone
:
•
Parents often bond with their babies immediately after birth.
Rodzice często nawiązują więź z dziećmi zaraz po urodzeniu.
•
The team members quickly bonded during the retreat.
Członkowie zespołu szybko związali się podczas wyjazdu.