baroque
US /bəˈroʊk/
UK /bəˈroʊk/
1.
barok
relating to or denoting a style of European architecture, music, and art of the 17th and early 18th centuries, characterized by ornate detail, grandiosity, and dramatic effect.
:
•
The palace was built in the Baroque style, with elaborate carvings and gold leaf.
Het paleis werd gebouwd in de barokke stijl, met uitgebreide houtsnijwerken en bladgoud.
•
Bach's music is a prime example of the Baroque period.
De muziek van Bach is een schoolvoorbeeld van de barokperiode.
2.
barok, overdadig
highly ornate and extravagant in style.
:
•
Her writing style is rather baroque, with long, complex sentences.
Haar schrijfstijl is nogal barok, met lange, complexe zinnen.
•
The interior design was so baroque that it felt overwhelming.
Het interieurontwerp was zo barok dat het overweldigend aanvoelde.
1.
Barok
the Baroque style or period.
:
•
He specializes in art from the Baroque.
Hij is gespecialiseerd in kunst uit de Barok.
•
The concert featured pieces from the Renaissance and the Baroque.
Het concert bevatte stukken uit de Renaissance en de Barok.