a priori
US /ˌeɪ praɪˈɔːraɪ/
UK /ˌeɪ praɪˈɔːraɪ/
1.
a priori, voorafgaand
relating to or denoting reasoning or knowledge which proceeds from theoretical deduction rather than from observation or experience.
:
•
It is difficult to make a priori assumptions about human behavior.
Het is moeilijk om a priori aannames te doen over menselijk gedrag.
•
The argument was based on a priori reasoning, not empirical evidence.
Het argument was gebaseerd op a priori redenering, niet op empirisch bewijs.
1.
a priori, vooraf
from theoretical deduction rather than from observation or experience.
:
•
We know a priori that all bachelors are unmarried.
We weten a priori dat alle vrijgezellen ongetrouwd zijn.
•
The conclusion was reached a priori, without any new data.
De conclusie werd a priori bereikt, zonder nieuwe gegevens.