bluster
US /ˈblʌs.tɚ/
UK /ˈblʌs.tɚ/

1.
chełpić się, grzmieć, huczeć
talk in a loud, aggressive, or indignant way with little effect
:
•
He would often bluster about his achievements, but no one really listened.
Często chełpił się swoimi osiągnięciami, ale nikt go tak naprawdę nie słuchał.
•
The politician continued to bluster, ignoring the questions from reporters.
Polityk nadal chełpił się, ignorując pytania dziennikarzy.
1.
chełpienie się, grzmot, huk
loud, aggressive, or indignant talk with little effect
:
•
His usual bluster failed to intimidate anyone this time.
Jego zwykłe chełpienie się nie zdołało tym razem nikogo zastraszyć.
•
Despite all his bluster, he was actually quite nervous.
Mimo całego jego chełpienia się, był w rzeczywistości dość nerwowy.