accent
US /ˈæk.sənt/
UK /ˈæk.sənt/
1.
akcent
a distinctive mode of pronunciation of a language, especially one associated with a particular nation, locality, or social class.
:
•
She spoke with a strong French accent.
Mówiła z silnym francuskim akcentem.
•
His regional accent was very noticeable.
Jego regionalny akcent był bardzo zauważalny.
2.
akcent, nacisk
a special emphasis given to a syllable or word in speech, typically by a rise in pitch or intensity.
:
•
The word 'present' has the accent on the first syllable when it's a noun.
Słowo 'present' ma akcent na pierwszej sylabie, gdy jest rzeczownikiem.
•
She put a strong accent on the word 'never'.
Położyła silny akcent na słowo 'nigdy'.
3.
akcent, znak diakrytyczny
a mark on a letter or word indicating pronunciation or stress.
:
•
The acute accent in 'café' indicates the stress.
Akcent ostry w słowie 'café' wskazuje na akcent.
•
Many French words have a circumflex accent.
Wiele francuskich słów ma akcent daszek.
1.
akcentować, podkreślać
to emphasize (a particular feature or aspect).
:
•
The new policy accents the importance of customer service.
Nowa polityka podkreśla znaczenie obsługi klienta.
•
Her dress was designed to accent her slender figure.
Jej sukienka została zaprojektowana tak, aby podkreślać jej smukłą sylwetkę.